Çürük

Sevgili günlük,

Bugün okul yoktu. Babamla kırlara gittik. Ben yol kenarında taşlarla ve çamurla oynadım. Karnım acıktı, annemin hazırladığı sepetten salçalı ekmeği çıkardım, babama yakın bir yere oturdum. 

Ben ekmeğimi yerken babam sigara içti, ağacın etrafını yürüyerek döndü. Ben de ekmeğimle babamı takip ettim, babamın arkasından ben de döndüm. Eğlenceli değildi, sonra kafamı yukarı kaldırınca ve hızlı hızlı yürüyünce eğlenceli oldu. Ekmeğim elimden düştü, hemen babama baktım. Bana kızacak sandım, fark etmedi. Ekmeğimin üstündeki toprağı temizleyip yedim. 

- Çürük burada, dedi babam.

Bir tane daha sigara yaktı, gösterdiği yeri oymaya başladı. Ağacın canı yanıyor mu acaba diye düşündüm.  Dedem, insanlar ağaçlara benzer demişti. Benim içim çürür mü? Allah'ım benim içim çürümesin. Ben her gece dua ederim ama günlüğüme hepsini  yazmam. O benim ve Allah'ın arasında. Çocukların duaları kabul olurmuş, dedem öyle diyor. Benim içim çürürse babam temizlesin. O iyi biliyor. Amin. 

Kusura bakma sevgili günlük ama günlük yazma işinden de biraz sıkıldım. Her şeyi bir daha düşünüyorum. Neyse ki günlük yazma ödevimiz bu hafta bitecek.