'Bugün beni bir nehir gibi sevdiğini söylemiştin.Ben de şimdi sana diyorum ki seni Chopin'in müziği gibi seviyorum.Basit ve derin, göllerin suları gibi mavi ve...'

'Korkumdan korkuyorum. Kendi kendimden özür diledim, burada olduğum için değil, öteden beri ıstırabımı bencilce yaşadığım için. Affetmek yerine hep intikam peşinde koştum. Daha güçlü olduğum için değil, aksine, oldum olası kendimi daha zayıf hissettiğimden. Başkalarını yaraladıkça kendimde daha büyük yaralar açtım. Kendimi aşağılanmış hissetmek için başkalarını aşağılıyor, kendi duygularım yüzünden tecavüze uğramış olmak için saldırıyordum.'

Ona yol gösterdi ve onu nehir gibi sevdiğini söyledi. Önce olmaması gerekenlerin sindirilmesi gerekirdi. Yoksa içinde biriken bulantıya dönüşecekti geçmişi. Daha fazlasına mal olacaktı bu. Geçmişsiz ve geleceksiz, bütün varlığıyla orada olabilmeliydi. Bu yapabilmek için tek engel kendiydi.

Kendine rağmen bunu yapabildi.