nedeni

'neden?' diyorlar çoğu zaman. n-e-d-e-n. var mı her şeyin bir nedeni, yok mu? 

'neden çabalıyorum hala?' da diyor. kim kazanmış ki mücadeleyi. ama ısrarla zorluyor sınırları.hangi sınırları? ayağı zaten kenarlarda, yürüyor. hangi cesaretten bahsediyor. 

bir kez atlayamazsa insan bir daha asla yapamazmış diye biliyor. öyle söylemişti birileri zamanında ona. hala aynı yerde dolanıyor. zaman zaman mutsuzluğundan bile keyif alırdı, şimdi iki seçeneği var. birisinin ihtimali yok görünüyor.

hem yorgun, bulamıyor. hem o otobüse yetişmek zorunda. 

aranacak ne çok sevdiği olur ya da yoktur. 

'eğer kafanın içinde her şeyi kemiren ve devam derse bitirebileceğini bildiğin bir şey varsa dayanılmaz' diyor. 

hiç bir yer güvenli değil, sığamıyor. insanlardan da nefret ediyor. hep ediyordu ama bazen iyi yalan söyleyebildiğinden kurtarıyor. odaya biri giriyor,daha önce tanışmamıştı. öfkesinin yoğunluğu korkusunu azalttığından üstüne yürüyor. kolu kesiliyor, zaten rüyaları alıştırmıştı onu bu dehşet hallere sızını hissetmesine vakit bırakmadan karşılık veriyor. 

en sevdiği kitapları vardı, yalnızlık var olabilirdi kimsesizlikte ama kitapları başkaydı yaşadığı süre boyunca. kan onlara da sıçramış, üzülmüyor bile, çok şeyi değiştirecekler dendiğinde ona çok kızmıştı, şimdi savunmasız.hiç konuşmadan tanımadığı o insanla savaştı.yüzünün sol yanındaki kesikten sonra kafasını duvara çarptı.

kimse yoktu.  

uyandığında işini bitiremediğinden pişmanlık duydu.