8 Nisan 2013 Pazartesi

merhaba, benim adım boş bırakılan sorular.

zaman geçtikçe unutulmaya mahkum kalanlar var olur hep. alışırız buna.bunu gerektirir zamanın kendisi. unuttukça yenileri gelir, yerleşir. bazen keyifli bazen umarsız ya da bir hissiyatla işte.gelirler-giderler ve unutulup hatırlananlarla devam eder.

gözümün önünde ama kapalı bir sandığı bir anda açmak gibidir, anımsamalar. nelerle karşılaşacağım belli değil gibi. gibi çünkü yitirilmiş hisler taşır. aslında öyle sanmışım. uzun zaman öncelerini hatırlayıp özlemle anmaktır aslında adı. ne söylemek mümkün ne susmak. duyamazsınız olup bitenleri.

hisler ikiye ayrılmaz ama hepsinde iyi hissedemez insan.işte bir zaman sonra iyi hissetirmeyenler de özlenirmiş. 

ne kadar zaman uzun zaman denir kestiremiyorum. ama uzak geliyor ya bir zamanlar, işte öyle bir uzun zaman bu. 

bilmek başka.bunu hissetmek-anlamak başka. 
*
kendini tanımlayamıyorsa, cevapsız kalır. yine kalmıştı. 
uzak bir zaman gibi geldi ama öyle yakındı.
dokunsa uzanırdı. 
sarılsa unuturdu.
bi an sustu.
duyamadı-konuşamadı
özlemeyi hep severdi, 
hatalarını da 
sadece özlemeyi değil.
boş bırakmış.
hata yapmış.  
inatmış.
ama unutamamış.
sevince öyle olurmuş.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nefes ve öteki şeyler

  geçiş dönemlerinde, eylemin büyük önemi var. sadece aklımızla değil, bedenimizle de bu geçiş dönemine girmemiz, kendimize hayatı kolaylaşt...