7 Şubat 2013 Perşembe

bir çift eldiven

bugün erkencilerden. özünde zamansız. ya erken giderim ya geç kalırım. ama bugün erkenci. ve ayağım gidemeyecek uzağa.
*
yağmur damlaları gibi sokak taşlarını ıslatıp, insanların ayağını kaydıramadım,elimde olarak. kimi zaman kendime yetemezken, arttım birilerine. dar yollarım vardı,sokaklar gibi. ama güvenli ama yaşanmışlıklarla dolu belki de gizli. görülemeyendi. susmak doldurmuyorsa, konuşmak oldurmuyor.

çocukların ayağındaki kendinden büyük terlikleri ses çıkartır, duydunuz mu(?) ben dinledim. ve eğer yaşam da size bir kaç beden büyük biçilmişse sesinizi duyarım. bilirim bi yerlerde ağlarsınız. peki, beni duydunuz mu...

dokunduğunuz da ne kadar renklenir hayat; duygulara, zamana, insanlara, birine ve bilmediğiniz o 'şey'lere...
parmak uçlarınızdaki her bir anlam bütün kılar insanı, bıraktığınız izde. ve örter ruhu güven halkası içinde. çok şey yoktur, parmak uçlarınızı koruyacak. ama bir şey var biliyorum, bugün eldivenimin sağ tekini buldum.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nefes ve öteki şeyler

  geçiş dönemlerinde, eylemin büyük önemi var. sadece aklımızla değil, bedenimizle de bu geçiş dönemine girmemiz, kendimize hayatı kolaylaşt...