Kendimize sorular sorarız. Bulmak için daha öncesi aramak için. Sorunun özünü oluşturan şey her neyse içimizde onun varlığını yoklarız sorular sayesinde. Büyüteçle tanıştığımız ilk yıllarda kelimelerin, sayfaların, resimlerin, eşyaların üzerinden usul usul ve dikkat ederek geçtiğimiz gibi. Sorular bizim yetişkin büyüteçlerimiz olurlar.
Sorulara güvenebilir miyiz? Soruları kuran kendine güvenebilir miyim?
Aramaya cesaret gösterebildiklerimi soruyorum. Belki. Cevabını zaten bildiklerimi, duymaya hazır olduklarımı. Kendime olan güvenimden biraz hasarlıyım şu an. Kendime güvenebilir miyim?
Çok yağmur yağınca bazen dereler taşar. Bu bazen, derelerin sığdırabileceği miktar ile ilgili olur. Taşan dereler, kendi etraflarında iz bırakırlar. Derin, kalın, uzun olabilir. Yarık deriz.
-ebilemediğimiz ve bile isteye uzağında kalmak istediğimiz soruları sorduklarında oluşan şeye de yarık diyebilir miyiz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder