28 Temmuz 2012 Cumartesi

düş

zamanla hep yarışım içinde
sonunda kaldım
kendi kendimle.
bari
yokluğun varlığında
dem vurulmasın düşlerden.
aklıma gelir,
düşünce çocuklar,hep ağlardı bizim sokakta...
bu yüzden 
düşler, ağlayan çocuklar gibidir.
ben de
bir zaman çocuktum
hep büyümeyi düşleyen.
ama
bildim ki;
zaman,
düşlerin öznesini değiştiren.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nefes ve öteki şeyler

  geçiş dönemlerinde, eylemin büyük önemi var. sadece aklımızla değil, bedenimizle de bu geçiş dönemine girmemiz, kendimize hayatı kolaylaşt...