*
biz hep ve en çok insanlara inandık öyle ki durumları insanlara bağladık. inanmak bi tercihti biz de bunu yaptık. ne kadar yanılmış olabiliriz. hiç. vardığımız nokta ile yolun başında gördüğümüz ayrı şeyler olabilir o başka. ne kadar üzebilir. çok.
ama
zorunda değil.
insanlar işte bazen hiç, bazen çok, bazen saçmalar.
herkesin uğrayabileceği bir durak, kendini bulmak istemediği bir yol, tek bildikleri doğru gibi tercih edilebilir bir kaç yöntem, adım gibi.
biz, kendimizi bulmak istemediğimiz yerlerden konuşmayalım.
pizza yiyelim, seversin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder