iç

azalmayan şeyler var
içimi eziyor.
azalan şeyler var
içimi eziyor.

sözgöz

bazı sözleşmeler
iki gözün iki göz ile kesiştiği anda
gerçekleşiverir

Makul olan

 'iyi olmaklar' makul sayılıyor


Fikret Kızılok - başbaşa

Korkuluk

Arada bir, bostan tarlasındaki korkuluk gibi hissediyorum kendimi, hayatımda.

Ölümün de hikayesi

Büyük babannem - dedemin annesi-
ne zaman bir ölüm olsa derdi ki:

'Allah ölümü kime vereceğini düşünüyormuş.
Bir türlü karar veremiyormuş.
Sonra demiş ki
Dağ, çok kuvvetli ona hiçbir şey olmaz.
İyisi mi ben ölümü dağa vereyim.
Ve ölümü daha vermiş allah.

Bir dağ ölmüş
Ve diğer dağlar yıkılmış,  parçalanmış, ne ağaç kalmış ne hayvan dağlarda. Dayanamamış dağlar acıya.
Allah yanlış bir karar verdiğini düşünmüş.
Dağların halini görünce, ölümü dağlardan almış.

Sonra,
İyisi mi suya vereyim. Her şeyin besleyicisi su, berekettir. Su dayanır demiş.

Su ölmüş
Diğer sular çekilmeye başlamış, kurumuş, küçülmüş.
İçlerinde canlılar yaşayamaz olmuş.
Allah yanlış bir karar verdiğini düşünmüş.
Suların halini görünce, ölümü sulardan almış.

Sonra,
En iyisi ben ölümü insana vereyim demiş allah.
Ölümü insana vermiş.

Bir insan ölmüş.
Ölü ortada kefen içinde, sevdikleri yanı başında. Ağlıyormuş insanlar, nasıl dayanılır bu acıya diyorlarmış. Ağıt ediyorlarmış.

Bir anda, bir kaplumbağa ağır ağır yürümeye başlamış insanların arasından. Sırtında bir incir yaprağı. Ne hikmetse, duruverirmiş sırtında kaplumbağanın. 

Birkaç insan gülüşüvermiş bir anda. Sonra mahçup olmuşlar. Etraflarındaki diğer insanlar onları ayıpsamışlar.

Sonra düşünmüş allah,
İnsan ölüme dayanır. Daha ölü defnedilmeden gülüşmeler oldu.
Ben ölümü insana vermekle iyi ettim, demiş.

O gün bugündür, ölüm insanlar için.

Yaa güzel kızım. Ölüm hepimiz için. Alışıyor insan ölümlere. Sırası gelen ölünce alışmak daha kolay da, vaktinden önce gidene yürek dayanmıyor. '

Kim öldü ise hep bu hikayeyi dinledim ben büyük babaanneden.
O öldüğünde ise bu hikaye geldi ve durdu aklımda. O günden beni durur.

Arayış

Netlik

uygun olan, haklıya haklısın demek.

bir insanın topluma mal etmiş olduğu haklılık.

ayıp

ayıp* denilen bir şey vardı ve insan insana bunu hep yapıyordu.

*ayıpgiller : haksızlık, vasıfsız kedere itme, belirsizliğe sürükleme, saygısızlık ve benzerilerinin anlamlı karşılığı olmaması sonucu akla gelen kelime.

belli yollar

Bekir:
oğlum Bekir dedim, kendi kendime. yol yok,, çekeceksin. isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle. yol belli. ey başını, usul usul yürü şimdi. o gün bugün usul usul yürüyorum işte.

masumiyet filminden.

geç me

d: geçecek mi Cem?

c: geçmeyecek ama yanındayım Duygu.

2 aralık

*

anlar var ki,

yarına çıkmak istemi oluşturur.

insan aklında hep canlı tutmak ister.

o anlar sarılmayla mühürlenmiştir.

Nasılsın?

Nasıllık?

Sıradanlık içinde de,
Bunu merak etmiş olmak, ne kadar kötü olabilir
Hiç düşünmemiş ve kanaat getirmemiştim

Merak etmeyi de durdurmak
Düşünmeyi de dizginlemek

İyiliği, iyisizliği merak etmiyor olmayı
Bunun bir çözüm gibi görünmesi
Hırpalayıcı.

Yoğunlukta yaşanan duygular varken,
'ama mantık' dediğim şey
Bu şey de hırpalayıcı.

'Anne, hayat henüz başlamıştı.
Her şeyi paramparça ederek gittim.
Kalbimi parçalayan herkesi sildim.
Anne, benim için ağlama...'*

*Esra Pekin

Gücüm

Bir gün bütün gücümü toplayabilir miyim,
Hiç bilmiyorum.

Ve
Bütün gücüme ihtiyacım olur mu,
Hiç bilmiyorum.

Bildiğim başka şeyler var. Onlara dayanıyorum.

'eve dönebilecek miyiz?'
'aşkı kendimiz için örebilir miyiz?' *

*Umay umay