6 Haziran 2014 Cuma

limiti yükseliyor zamanla acıların.
öylesine tuhaf. bi o kadar inanılır gibi değil gerçekler.
hala bir toz bulutu bekliyorum sanırım. 'yok duygu, yok. anlamıyor musun gerçekliği. ' diye bağırıveriyorum kendime.
çok yorgunum. kırgınım da. ama öfkemi tarif etmemeliyim, kendime bile.
insanı donuklaştıran şeyler yaşanırmış. çünkü insanların kanı donmuş aslında.
bağır...
neyse çok anlamsızla..
yok.yok. yokluğa varıyorum anlamı yok.

dayanılır kılanlar var. iyi ki.
susup, fesleğen kokulu günlere inanıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nefes ve öteki şeyler

  geçiş dönemlerinde, eylemin büyük önemi var. sadece aklımızla değil, bedenimizle de bu geçiş dönemine girmemiz, kendimize hayatı kolaylaşt...