3 Temmuz 2013 Çarşamba

adım bile geçmesin

en çok şimdi susmasa
susup kalmasa
*
içine düştüğüm boşluk ayrı
içime düşen boşluk ayrı savuruyor. öyle bakıp kalmanın sonlarını hayal etmek istemiyorum. ruhum kelimelerle tokluk kazanmıyor. zamanı düğümleyen bir kaç saat dilimi ve bir yudum suyla gerçeklere aç bırakıyor. 

sıcakta uzun saatler yürüyüp soğuk suyu hayal etmek gibi kuruyorum ağlamayı ama 
suyu yanındaki izin vermiyor. 
söz olmuyor.
yeri bulunmuyor, sövemiyorum geçmişime. 
anonsunu yapmıyor durumlarım, önlem alamıyorum. vardığımda çoktan kalkmış oluyor vapur. 
soluklanmaya vaktim kalıyor 
ama 
yakıştıramıyorum.
bol kıyafetleri hep sevdim 
bu yüzden darları kendimde sevemiyorum. kendi dışıma çıkmak istemiyorum bu yüzden boşluğa düşmüyorum. boşluğu da içime alıyorum.
ve 
doldurmaya yeltenmiyorum bile. 
*
sormasam hiç konusunu açmazdı.
adım bile geçmesin dedi.
o yüzden onun adı bile geçmedi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

nefes ve öteki şeyler

  geçiş dönemlerinde, eylemin büyük önemi var. sadece aklımızla değil, bedenimizle de bu geçiş dönemine girmemiz, kendimize hayatı kolaylaşt...