hikayem

ben bir hikaye anlatıcısıyım.

3 yıl öncesine ait hayalim şu günlerde gerçek oldu.

--
hikayelerimin içindeki hikayeler ve
oralarda bulunan insanların yokluğu buruk bir hüzün olsa da içimde
gerçekleşen bir hayalin coşkusu var bugün.

yamalarla yaşamını ören bir kadın
ve
yamayamadığı yaşamında çürüyen bir erkek yok hayatımda -duyulabilir, tutulabilir ve sezilebilir-
ama hikayeleri var.

--
hayat belki
mezeleri güzel olan buruk sevinçler meyhanesidir.

toplu laflar

geçen gün, sırf insanlarla konuşmak istemediğim için çakmak istemedim. sigara içmekten vazgeçtim.
zamanla bu durumun artması... ne nolur diye düşünmekten bu nal dım.
buna hayret eden arkadaşlarım oldu -insanlarla konuşmak istemediğimden-

--
geçen gün arkadaşımla konuşuyorduk, şu fikrini hemen kabullendim

'seni seviyorum demek kadar/gibi seni sevmiyorum demek kıymetli'

yama - II

bugünüme anılarımı yamalıyorum.

belki ömrümü uzatıyorum,
günleri dayanılır kılıyorum.


--
aşkı kendimi için örelim.

olmamışlıklar

mezarı belli olmayan ölülerin
mezarının olmayışının derin hüznünü yaşar sevdikleri

gözle görünmemiş bir ölümün, sanki hiç olmamışlığı vardır.

o olmamışlık..

olmamışlıktaki,
kabul edememe ama inkar da edememe
beklemek ama neyi beklediğini de bilmemek
inanmamak, inanmadığınla da buruk yaşamak
acabalardan bir tacı kafaya koymak

kışlıkları kaldırmalı yazlıkları indirmeli
bazılarını her daim bulundurmalı dolapta.

duygulaları eskitmeli, kurutmalı onu, orada hiç olmamış gibi unutmalı

yolda karşılaştığın biriyle karşılaşmaya hazır olmamak

yeri, zamanı değişen ne varsa unut
unutu
vermektiy
se

küçük kalbinize iyi bakın.
herkesin bir kalbi olduğunu da unutmayın.

çok şey,
güzel bir duş alıp tertermiz çarşaflar içinde uyumak yorgana sıkıca sarılmak kadar iyi olamayacak.

'eve dönebilir miyiz?'

kendime bakıyorum. oradaki, o gündeki kendime...

örmek

4 gündür içimde çalan şarkı: talos - tethered bones