Kursak

Kursak diye bir yer var.
Oraya takılır bazı şeyler.
Dururlar...
Dururlar...
Zaman zaman -sık sık-
Vu rur lar.

Çocuklarla duyguları konuşurken
Önce olumlu olanları sıralıyorlar
Hatta
Bazen olumsuzları söylemek istemiyorlar.

Hayal kırıklığından bahsetmenin bile -yaşamak şöyle dursun- bu denli zor olduğuna dair kararlılığa vardım.

Haklılar da..
Bunlar da duygular.
Seç, buyur, al, sar, kal, yama kendine.
Kar kendini.

Kırlangıç

Bugün kırlangıçlar geliyor.
Ama ben
Onları düşünemiyorum bile.
Unutmuştum.
Onları ve onlarla gelen her şeyi.

Gerçeklerin insanda yaşattığı despotluğundan ötürü
Unutuvermişim.

Uyumak

Her şeyin geçici olduğunun farkında olarak uyumak.

Geçicilik duygusunun hayatı anlamsızlaştıran da bir tarafı olduğuna kırgın ve uyumak.

Sisin çözülebileceğini düşünerek,

Unutmak istemeyişin mücadele olduğunu bilerek. 

Bile isteye ve içten içe direterek.

Hisler çoğalarak sonsuza.

Kızılcık şerbeti

'kan kusar, kızılcık şerbeti içtim der.'
Babannem, kişilerin yaşantısını ya da karakterini tanımlarken bunu söylerdi.

Üzülürdü kişiye, yaşantıya da.
Netice de bu cümle olumlu şeyler üzerine kurulu değil. Ya ben o biçimini duymadım,bilmedim.

Kan kusmak ama kızılcık şerbeti içmek.
İçine çeker insanı. Çekti, yoğurdu henüz boğmadı.

Kendine samimiyet

İnsanın kendine karşı dürüst olması hislerini kabullenmekten yola çıkar.
Ve upuzuun devam eder.

İnsanın kendine karşı dürüst olması gerekir.
İnsanın önce kendine karşı dürüst olması gerekir.

yarın

Yarını düşünelim ve diyelim ki,

Umarım çay içeriz

Kitap okuruz

Bir de sevişiriz...