uu uuf!
İnsan kararsızlıklarla dolu. Rengini korkaklık diyenlerde yok değil.
Bazen her şeyin yerini istemek alıveriyor. E insan da onlar doğrultusundan bir yerlere varınca, sıkıntı  büyük. Hissetmek anlamında her şey yalan, dolan palavra. Bilinçaltı girsin burada devreye çocukken yaşadıklarımız falan filan.. Yol çıkmaz.
Başlar o zaman başka bir yerden efor. Artık enerjimi,fal mı, inanç mı, kitap mı müzik mi fellik fellik çare arar insan.
Ben aradım.
Ama  mutluyum ya şimdi ben, mühim değil yani. Her şeyin bir sorgu vakti var. Bazen, ertelemek hayat kurtarır.Tabi, her şey kafa da net değilse.

sızıntı

can sıkıntısı gereksizce geliveriyorsa, pek çok eylemi -e yazmak ile birleştirmekten insan kendini alamıyor. Bazen olduğun yerin anlamı azalıyorsa, düşünceler netliklerden tamamen uzaksa ve çoğu zaman tanımlamakta zorluk varsa problem de vardır.
belki de dün babasının omzunda kahkaha atan çocuk, bugün kaldırımın kenarında nedensizce dans edemiyordur.
Ve insanlar kendilerine göre değerlendirmeleri o kadar severken yargılarında sadece 'ben' kavramını bulabilmek mümkündür.
Haklı olmak hiç bir şeyi değiştirmiyordur.Sorunun varlığı asl olan iken.
Taşın altında birinin eli varsa o el eziliyordur.
böyleyken böyleyse konunun netliğe varmaması kaçınılmaz olabilir, zaten ben sonuca bağlanmamış şiirleri daha çok severim.